Op reis

Met een kwartier vertraging op Schiphol gearriveerd. De sprinter naar R’dam was zo vertraagd dat de vervolg-trein precies voor onze neus wegreed. Leve de servicegerichte NS-conducteur. De meesten waren er al: Pierre en Han, Frits en Annemarie, Kees en Lucienne, Cees en Annemie, alleen niet chief Max met zijn dames Gerry en Erica. Hij zat met al onze instapkaarten vast in het maandagochtendverkeer. Na enig wachten toch maar naar de incheckmachines gegaan om een kopie-instapkaart te verkrijgen. Na een waar digi-gevecht alle 10 instapkaarten geprint, maar ook een halfuur verder in de tijd. Ook het inchecken van de koffers gaat tegenwoordig in de doe-het-zelf mode, zoals ook zelfs de pascontrole. Enfin, nog steeds ruim in de tijd (2 uur over) gaan we eerst maar even ontbijten. De boarding van vlucht KL 713 blijkt een massa-operatie. Men begint ogenschijnlijk redelijk op tijd (45 min tevoren). Uiteindelijk met een vertraging van een uur gaan we los. Na de nodige turbulentie, maar tevens met een goede verzorging van de inwendige mens, landen we 18 uur plaatselijke tijd in Paramaribo. Dan een aangename verrassing, in Suriname mag de 60+ categorie de lange rij bij de douane met voorrang passeren, mits vooraf wel een toeristenvisum à raison van 20 euro is aangeschaft. De voorsprong gaat weliswaar weer ruimschoots verloren bij het oppikken van de koffers, maar het punt is gemaakt. Al met al ontmoeten we om ca 19.30 uur onze locale reisleider Henk de Vries die al met een busje klaarstaat. Na halverwege een tussenstop voor een verkoelend drankje arriveren we rond 21 uur in onze appartementen aan de Copernicusstraat te Paramaribo. We maken kennis met enkele familieleden van Max, die voor ons een heerlijke warme maaltijd hebben bereid. Rond 22.30 – 23 uur locale tijd (en inmiddels zo’n 20 uur onderweg) raakt de batterij aardig leeg. Iedereen zoekt zijn bed op voor een lekkere nachtrust.